فقه شهید اول رحمه الله در تعریف طهارت می فرمایند: «الطهاره و هی لغه النظافه ، و شرعا استعمال طهور مشروط بالنیه» و شارحین اشکال می گیرند در اعم بودن تعریف مبیحه و غیر مبیحه للصلاه و غیر این موارد. ۱- چرا اصلا طهارت نباید شامل وضوی مثلا حائض یا غسل مندوبه و … شود؟ ۲- چرا اصالت را مبیحه للصلاه داده اند؟ ۳- چرا نمی شود طهارت را اعم از واجب و مندوبه و مبیحه و غیر مبیحه تعریف کرد؟ اردیبهشت ۲۲, ۱۴۰۰اردیبهشت ۲۲, ۱۴۰۰ M_hashemi
فقه از آنجائی که واژه «قضاء» در فقه استعمالات متفاوتی دارد، لذا جمیع معانی آن را بیان فرمائید. اردیبهشت ۲۱, ۱۴۰۰اردیبهشت ۲۱, ۱۴۰۰ M_hashemi
فقه توضیح و شرح این عبارت جناب شهید ثانی در شرح کتاب لمعه را می خواستم: «و لو نوى الوقفَ فیما یفتقر إلى القرینه وقع باطنا و دُیَّنُ بِنِیَّتِهِ لو ادعاه أو ادعى غیرَه» اردیبهشت ۲۱, ۱۴۰۰اردیبهشت ۲۱, ۱۴۰۰ M_hashemi
